Υφαντόκοσμος. Clive Barker

Ξεκινώ με διευκρινήσεις κι ως εκ τούτου άποψη που πριν κατατεθεί συνοδεύεται εκ προοιμίου με διευκρινήσεις αφήνει μεγάλο περιθώριο πρόβλεψης ενός

αν όχι αρνητικού, οπωσδήποτε όχι αμιγώς θετικού σχολιασμού. 1. Ο. Clive Barker μου ήταν γνωστός και ιδιαιτέρως προσφιλής στο παρελθόν από άλλες του δημιουργίες. 2. Εκτιμούσα τη γραφή του και την συγγραφική του ταυτότητα. 3. Σε συνάφεια με το ανωτέρω σχόλιο, ξεκίνησα τον Υφαντόκοσμο με τις καλύτερες των προθέσεων και άκρως θετική προδιάθεση απέναντί του. Και περνάω στο προκείμενο. Δεν "έπαθα πλάκα" όπως άκουσα από άλλους, δεν παρακαλούσα να μην τελειώσει, ούτε ανέβαλα αλλες υποχρεώσεις γιατί δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου. Για την ακρίβεια συνδύασα την ανάγνωσή του με άλλες για να καταφέρω να το τελειώσω και διακρίνομαι για την υπομονή μου όσον αφορά στη λογοτεχνία. Αδιαμφισβήτητα έχει"χτίσει" εκ του μηδενός ένα κόσμο ολότελα δικό του, η φαντασία του έχει "οργιάσει" δημιουργικά ( αν θέλετε), "υφαίνοντας" εικόνες φαντασμαγορικές. Ωστόσο η γραφή του, για μένα, βρισκόταν σε μια λανθάνουσα κατάσταση " ενηλικίωσης", μια αναποφάσιστη προσπάθεια ως προς το κοινό που ήθελε να απευθυνθεί. Μου έδωσε την εντύπωση πως κινήθηκε στο περιθώριο της ωριμότητας για να ανοίξει την ηλικιακή εμβέλεια των αναγνωστών του. Παρά την έντονη φαντασιακή ενεργητικότητά του, βρήκα την προσπάθειά του ελλιπή, και αυτό ακριβώς το υπερμεγέθες εκφραστικό του εγχείρημα αναδείκνυε τις ελλείψεις του, μένοντας ατελέσφορο όσο οι σελίδες μεγάλωναν ποσοτικά. Με άφησε μάλλον μουδιασμένη και ξεκάθαρα υπέρ των άλλων δημιουργιών του. Από τις εκδόσεις Bell.