Δοκίμιο με θέμα το γούστο. Μοντεσκιέ.

Ένα από τα μεγαλύτερα πνεύματα του 18ου αιώνα, τον οποίο υπηρέτησε, θέτοντας το μεγαλείο της σκέψης του στην διαμόρφωση της πνευματικής αναγέννησης, αλλά και τον χρησιμοποίησε κατά το δοκούν εκμεταλλευόμενος τις ιδιαίτερες συνθήκες μιας ιστορικής εποχής, που επέτρεπε την αναζήτηση, κυοφόρησε την πρόοδο και ανάδειξε μεγάλες προσωπικότητες θεμελιώνοντας την ιδιοφυία τους. Ο Montesquieu, μαζί με τους Voltaire, Diderot, D'Alambert υπήρξαν μια κοινή συντροφιά και συνεργάτες του μεγαλόπνοου έργου της "Εγκυκλοπαίδειας" και σε αυτό το δοκίμιο ο Μοντεσκιέ καταπιάνεται με το θέμα του γούστου, τοποθετώντας το σε πλήθος συνθήκες και συμβάσεις, που το προκαλούν, το επηρεάζουν και το καλλιεργούν. Δεν τίθεται θέμα κριτικής, κατά τη γνώμη μου, σε ένα τέτοιο κείμενο γιατί, όπως και να το κάνουμε, ο συντάκτης του είναι ο Μοντεσκιέ και οποιοδήποτε εγχείρημα προς αυτή την κατεύθυνση θα αποτελούσε το λιγότερο μια δυσκαθόριστη ως προς την πρόθεσή της προσπάθεια, αμφιβόλου έκβασης, και θα απαιτούσε ιδιαίτερα δύσκολους χειρισμούς υπό την προϋπόθεση πως ο τολμηρός κριτικός θα λάμβανε σοβαρά υπόψιν το ιστορικό πλαίσιο συγγραφής του κειμένου, ανάμεσα σε ένα πλήθος άλλων παραγόντων, ώστε να εξασφαλίσει την αντικειμενικότητα της ενέργειάς του. Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο πρόλογος του βιβλίου από τον Παναγιώτη Μουλλά, που λειτουργεί περισσότερο ως εισαγωγή, προετοιμάζοντας με τον καλύτερο τρόπο τον αναγνώστη για το περιεχόμενο με το οποίο θα αναμετρηθεί. Κυκλοφορεί απ' τις εκδόσεις Πόλις