Sorry we missed you. Ken Loach
- φερειπείν
- Nov 14, 2019
- 1 min read
Μια πολύ δυνατή ταινία του Ken Loach, απόλυτα αληθινή. Με ντοκιμαντερίστικη διάθεση και αισθητική ο Loach χτίζει μεθοδικά την ειλικρίνεια της, με κινηματογραφική σύνεση και εντυπωσιακή απλότητα, με σταθερά πατήματα στα ίδια τα εργαλεία του κινηματογραφικού μέσου αντιπαραβάλλοντας δυνατές εικόνες, γεμάτες από μια βάσιμη πλέον πραγματικότητα που κάποιοι ζούμε ή παρατηρούμε γύρω μας σε μεγάλη πια έκταση, αδύνατο να την αγνοήσεις, μεταδίδοντας τους κραδασμούς μιας κοινωνίας που καταπιέζει αφόρητα τους υπηρέτες της πάντα εις βάρος τους. Η πρωτοτυπία της δεν αφορά στη θεματολογία της αλλά στο τρόπο μετάδοσης του μηνύματός της. Μέσα από την καθημερινότητα των ηρώων, απλά περιστατικά που δυσχεραίνουν την ζωή τους, γίνεται ξεκάθαρος ο μηχανισμός ενός συστήματος που συνθλίβει κάθε ανθρώπινη αξία, και με τρόπο δηκτικό υποβάλλει την σκέψη σε μια συνεχή φθορά, υποδεικνύοντας την ασημαντότητα της ύπαρξης και τον αναλώσιμο χαρακτήρα της μπροστά στις ανάγκες των εκπροσώπων της ανώτερης τάξης. Κοινώς, χωρίς λεφτά κάθε αξιακό σύστημα πάει περίπατο και δεν επιβιώνει ούτε καν ως ιδέα.

Comments